قلعه راز

اثر خوشنویسی جدید

خوشنویس : محسن علی پور

تذهیب به دست دوست و هنرمند گرامی خانوم غلامی

با تشکر ویژه و سپاس فراوان از ایشان

فصل آغازین

عشق در حیطه ی فهمیدن ما نیست بیا برگردیم

آسمان پاسخ پرسیدن ما نیست بیا برگردیم

مثل گنجیم گران سنگ کمی وسوسه آمیزولی

دزد هــم مایل دزدیدن ما نیست بیــــا برگردیم

هنــــــر

واژه ای غریبست که این روزها بر لب طاقچـه ی عادت به فراموشی سپرده شده ، هنــــــر را زبان بیان هست اما نه لب به شکـایت باز میکنـد نه کسی را ملامت میکند،اما براستــــــی چرا باید این میـراث دیرین را بگذاریم  کــــه گرد اندوه  زمــان  بخورد؟ هنـــر را منـزلتیست بس بی شائبه و کم نظیــر،کاش تفکر را به ساده اندیشی ترجیح دهـیم هنوز از بودن و سرودن میتـوان دم زد ، سهراب گفت :چشمهـا را باید شست ، جور دیگر بـاید دید اما نگفت کـه اینگونه  باید چـــــــشمها را بروی حقیقت بسـت ،او  پیرو حافــظ است که میگفت:بیاتا گل بــر افشانیم و می در ساغر اندازیـم ، فلک را سقف بشکافیم و مــــی در ساغر اندازیم ، سهراب کــــه خود استادی بود روشـــن فکر ، نقاش و هنــــرمندی پیشرو ، او  بـر احوال اساطیرکهـن خود واقف است پس بـا گوشزد کردن  این فلسفه راتأییدمیکند ، او  از روایت غــــــم به حجم سبز رسید به روشنی و امیــــــد رسید باید اینگونـه از  بند تیرگیهــــا رست تا به سعادت دست یافـــت ، روشنی و تیرگی در ذات انسان خفتــــه است و دائم  با هم در جدال هستنـــد ، هدف در هنـر بسیـار والاست پیامش تنها غلبــه بر خود است که بـاید خویشتن را در خویشتن  کشت تا بــه شاهراه  هنــــر و حقیقت  رسید.

 دانه در دل خاک تجلی میابد و به عرش میرسد خــــــاک باید بود تاکه خاکسار شوی ، بفرموده ی حافظ :

میان عاشق و معشوق هیــــــچ حایل نیست

تو خود حجاب خودی حافظ ازمیان برخیــــــز

خاکسار همگان محسن علـــی پور

وداع یاران.حافظ

فروغی بسطامی